Astrid Haerens verkende in de lente van 2019 het noorden van de Westhoek. 
Ze sprokkelde ontmoetingen en verhalen en vertaalde die in acht gedichten. Dat poëtisch portret van onze streek en haar inwoners vormt nu een online poëzieplattegrond van onze streek. 

www.iedereendichter.astridhaerens.be 

Diksmuide

op het kruispunt van klei en zand
werd ik geboren
uit een gezin van littekens en wild vlees

geen vlakte zo vlak 
dat het niet droomt van een stad
van samengehokte huizen, een trotse tuin
om ‘s zomers naar de notelaar te reizen
geef me geen Costa Brava
slechts in de winter wil ik een zee

nu stap ik elke dag
over de hitte van dit stenen plein
waaronder scherven knarsen
dat de bodem van onze harten
zich niet zomaar laat bewerken

doorheen mijn ruggengraat stromen
de melodieën van arbeid en geld
ik zie op tegen de toren, de vuist die eist
het recht op geheimen en verstoven tijd

meer en meer alleen
zwerf ik over virtuele wegen
vecht ik tegen de bange cadans van mijn genen

aan de Ijzer trek ik mijn schoenen uit
strooi kiezels tussen het riet
over de open handen van koude soldaten

elke dag kijk ik uit het raam
noteer welke vogels en het weer
schrap in mijn mond nog een woord
waarin ik geen verkoeling meer vind

tot alles eindelijk stil
eindelijk alles stil

zie ik plots hoe de notelaar
een kerselaar geworden is